Refused: The Malignant Fire

Το ερώτημα που θα μας απασχολήσει αρχικά είναι κατά πόσο παραδοσιακοί είναι οι Refused. Για όσους βιαστούν να πουν καθόλου να τους πω ότι έχασαν γιατί παρά τις μουσικές τους καινοτομίες ( ας μην ξεγελιόμαστε, του παρελθόντος) είναι τέρμα παραδοσιακοί. Για αυτό φέτος συνέχισαν την παράδοση που θέλει να κυκλοφορούν ένα EP ένα χρόνο μετά από κάποιο άλμπουμ και πριν την περιοδεία τους. Ποια περιοδεία; Αυτή που δε θα γίνει; Αυτό προφανώς δεν τους σταμάτησε να τηρήσουν την παράδοση.

Νέο ΕΡ, σχεδόν 15 λεπτά, 5 τραγούδια , πρακτικά 3 νέα τραγούδια, γιατί το ΕΡ ξεκινάει με το Malfire το οποίο υπήρχε στο War Music και πιθανολογώ ότι λειτουργεί ως γέφυρα. Επίσης υπάρχει το Born the Outs το οποίο είναι διασκευή του Greyhound των Swedish House Mafia, αλλά με στίχους. Και τι μας μένει; Τα Organic Organic (Go Fuck Yourself), Faceless Corporate Violence και Jackals Can't Be Bothered To Dream τα οποία δεν ξεφεύγουν πολύ από τον ήχο του War Music (από τα άλμπουμ που μου άρεσαν πέρυσι, κάτι ψιλά είχα γράψει σε ένα άτυπο και ιδιαίτερο τοπ 6 ή 7 δεν θυμάμαι, αλλά μπορείτε να το βρείτε εδώ). Επιθετικό και βαβουριάρικο με μελωδικά κομμάτια άλλοτε στα ρεφρέν κι άλλοτε στα κουπλέ και μανιασμένα φωνητικά που φτύνουν οργισμένους στίχους προς πάσα κατεύθυνση.

Χωρίς πολλές αναλύσεις είναι καλό ως EP αλλά δεν νομίζω ότι προσθέτει κάτι. Άποψη μου είναι ότι μάλλον προσπαθούν να μας κρατήσουν ζεστούς κι αν η περιοδεία φέτος δεν θα γίνει λόγω των ιδιαίτερων και περίεργων καταστάσεων που βιώνουμε , σίγουρα μπορεί να τους αποφέρει μερικά έσοδα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μουσικοί έχουν χτυπηθεί αρκετά από αυτή τη κατάσταση.

Κι αφού ξεκίνησα μιλώντας για παραδόσεις, ας τηρήσω κι εγώ την παράδοση του blog ... τραγούδι!