Η μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς
ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΣΕΜΝΗ ΓΛΩΣΣΑ!
Και πως θα γινόταν άλλωστε όταν αναφέρεσαι στον άνθρωπο που απενοχοποίησε τα πουστριλίκια στον ελληνικό κινηματογράφο! Κι έρχεται τώρα με την μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς να μας πετσοκόψει πάλι. ΠΩΣ ΜΑΣ ΓΑΜΗΣΕΣ ΕΤΣΙ ΠΑΛΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ! Είναι τόσα πολλά που μου έρχονται στο μυαλό να γράψω για την ταινία και χωρίς spoiler ( η βασική αρχή μου) που δυσκολεύομαι να γράψω ένα σωστά δομημένο άρθρο! Οπότε μάλλον θα σας πετάξω κατάμουτρα ένα άναρχο άρθρο κι όποιος καταλάβει κατάλαβε!
Ας ξεκινήσω στα σύντομα με την υπόθεση της ταινίας που αναφέρεται στο μεγάλο αστέρι του λαϊκού τραγουδιού Μάνο Ζαφειρίου που πηδάει τη γυναίκα του εργοστασιάρχη Ηρακλή Σκυλογιάννη. Ο δεύτερος το μαθαίνει και τους απειλεί. Το ζευγάρι απομονώνεται σε ένα σπίτι λίγο έξω από τη Λαμία αλλά η γκόμενα φεύγοντας βουτάει ένα μύριο από τον Σκυλογιάννη. Όταν ο τελευταίος αντιλαμβάνεται ότι λείπει το χαρτί παίρνει ανάποδες. Ανάποδες όμως παίρνει κι ο Ζαφειρίου όταν αντιλαμβάνεται σε τι μπελάδες τον έμπλεξε η τύπισσα και τότε ξεκινάει ο κύκλος αίματος.
Από την υπόθεση ήδη καταλαβαίνεις ότι γίνεται χαμούλης. Συνεχίζω λοιπόν να περιγράφω τον χαμό που γίνεται! Σεξ, βία (από όπου κι αν προέρχεται), διεφθαρμένοι μπάτσοι , πουτάνες , ναρκωτικά, νταβατζίδες, κωλάδικα, σκυλάδικα , ανάσα για να συνεχίσω, αγαπημένα τραγούδια της πράσινης εξέδρας όπως το “χόρτο μαγικό” και το “πούτσο και ξύλο στον πούσταρα το θρύλο” , αλήθεια στον Πειραιά η ταινία παίζεται με αυτή τη σκηνή? Δύο μαμάδες που θα μπορούσαν χαλαρά να έχουν για πουτανακι τους τον Δον Κορλεόνε , ένας συναισθηματικός δολοφόνος, ένας φοβερός ποδόγυρος, φόνοι , χιούμορ, ένταση και βέβαια…..πουστριλίκια, πολλά πουστριλίκια!
Ο Οικονομίδης συνεχίζει από εκεί που έμεινε στο μικρό ψάρι. Φτιάχνει ένα γκανγκστερικό (η μουσική δίνει την αίσθηση των παλιών νουαρ ταινιων) δράμα, που δεν είναι τοσο δράμα αλλά περισσότερο μια μαύρη , κατάμαυρη , κωμωδία καταλήγοντας σε μια απολαυστική ταινία χωρίς βέβαια να λείπει η κριτική άποψη του για διάφορα κοινωνικά ζητήματα.
Καλημέρα φίλε μου. Πολύ καλή η προσέγγισή σου στην ταινία. Πραγματική μικρογραφία της ελληνικής επαρχιακής υποκουλτούρας. Βέβαια, ο Οικονομίδης το γύρισε και λίγο στο χαβαλέ σε σχέση με προηγούμενες πιο σκοτεινο-εσωτερικες καταστάσεις και ήρωες υπό κατάρρευση. Υστερόγραφο: οι θερινοί κινηματογράφοι είναι οι καλύτεροι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛογιοτατε! Με κολακευετε! Πραγματικά είναι πιο ωραία φάση οι θερινοί κινηματογράφοι.
Διαγραφή+ Like στην surfάδικη εκτέλεση του καραγκιόζη
ΔιαγραφήSoilworker είσαι γνωστός surf-o-λατρης! Για εσένα το έβαλα!
Διαγραφή