Blues Pills: Holy Moly!

 

Η θερινή ανομβρία, που μουσικά συμβαίνει κάθε χρόνο, συνεχίζεται για μένα και μέσα στο φθινόπωρο! Δεν έχω ακούσει πολλά καινούρια άλμπουμ. Για την ακρίβεια έχω ακούσει μόνο ένα. Το αστείο είναι ότι θέλω τόσο καιρό να γράψω για αυτό αλλά για κάποιο λόγο το αναβάλλω. Ήρθε όμως η ώρα να το κάνω πράξη. Αν κι έχει περάσει τόσος καιρός που μπορείς να πεις ότι το άλμπουμ έχει παλιώσει. Θα δικαιολογήσω όποιον το δει έτσι και δεν θα του κρατήσω κακιά αν κλείσει τη σελίδα και πάει να διαβάσει κάτι άλλο. Δεν υπάρχει λόγος να χάσει τον χρόνο του. Για όσους απομείνουν έχουμε και λέμε.

Τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος που κατάφερε να εκπλήξει τους πάντες με την πρώτη του κυκλοφορία αλλά και τις φωνητικές επιδόσεις της Elin Larsson. Εκπλήξεις δεν υπάρχουν πολλές σε αυτό το δίσκο. Πέρα από την αλλαγή κάποιων μελών. Ο ήχος παραμένει ο ίδιος, 60’s blues/rock/phsycedelic/soul με μια ελαφρά μετατόπιση προς τα 70’s όπως και τα λαρύγγια της Larsson που θυμίζουν τις παλιές αρχιεριες της rock κουλτούρας! Κι ενώ τα πάντα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για αναμάσημα των προηγούμενων δίσκων ,δεν είναι ακριβώς έτσι. Αν και κατά τη γνώμη μου ο πρώτος τους δίσκος παραμένει αξεπέραστος, προς το παρόν, το Holy Moly! ακούγεται ευχάριστα , είναι όσο διασκεδαστικό πρέπει να είναι. Από up tempo κομμάτια με πιο σκληρό fuzz-ατο ήχο σε πιο ήρεμα τραγούδια που αναδεικνύουν τα φωνητικά προσόντα της Larsson και τις soul επιρροές της.

Δεν ξέρω αν το Holy Moly! θα φέρει νέους οπαδούς στη μπάντα, δεν ξέρω πόσοι από τους ήδη fans θα κουραστούν από την επανάληψη του παλαιομοδίτικου ήχου τους , αλλά είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι ήδη διασκεδάζουν με αυτό.