Αφιέρωμα : Deus x Machina (2o Μέρος)
Όλα τα ελληνικά συγκροτήματα της ανεξάρτητης σκηνής των '80s και '90s υπόκεινται στη θεωρία του Ηράκλειτου “ τα πάντα ρει” . Έτσι η δεύτερη περίοδος , πάντα κατά την υποκειμενική μου άποψη , τους βρίσκει πάλι με αλλαγές στη σύνθεση ( με εξαίρεση τους δύο Δημήτρηδες , Σπυρόπουλος και Μάνθος είναι οι μόνοι σταθεροί από την αρχή μέχρι σήμερα). Το χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου είναι ο Σταύρος, που θα αναλάβει τα φωνητικά και θα αποδειχθεί ο μακροβιότερος όλων των τραγουδιστών της μπάντας.
Οι Deus είναι πλέον καταξιωμένοι στο rock κοινό , θεωρούνται ένα εκ των κορυφαίων συγκροτημάτων της ανεξάρτητης σκηνής και οι συναυλίες τους είναι θρυλικές! Το έλεγα και θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να το επαναλαμβάνω , ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ DEUS X MACHINA ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Το κοινό τρελαίνεται σε κάθε νότα , τραγουδάει, χορεύει, χτυπιέται, κορμιά αιωρούνται , τραγούδια δυναμίτες,σε κάθε συναυλία τους γκρεμίζουν το club που τους φιλοξενεί! Η απόλυτη live μπάντα!
Η επόμενη κυκλοφορία έρχεται με κεκτημένη ταχύτητα το '97 κι είναι ένα ep. Το Deferent? συνεχίζει την παράδοση που δημιούργησαν με το Worlds Apart. Μπορεί να μην πιάνει σε ποιότητα της προηγούμενες κυκλοφορίες αλλά είναι πολύ αξιόλογο. Δυνατό ,γκαζιάρικο , τέσσερα τραγούδια , τέσσερεις δυναμίτες!
Παρά την επιτυχία της μπάντας, η επόμενη δουλειά τους θα καθυστερήσει 6 χρόνια. Το Signs προσπαθεί να εμπλουτίσει των ήχο τους με κάποια πιο μοντέρνα στοιχεία. Τα χρόνια έχουν περάσει ,οι Deus έχουν αλλάξει, το Signs αν και αξιοπρεπέστατο δεν μπορεί να συγκριθεί με παλιότερες κυκλοφορίες. Βέβαια η μαγκιά των Deus είναι ότι συνεχώς προσελκύουν νέο κοινό και ίσως το νεότερο κοινό να εκτιμάει τα νέα τους album περισσότερο από εμάς. Δεν είναι κρυφό, ούτε παράξενο ότι υπάρχει κοινό που λάτρεψε το motorpsyco και χαλάστηκε με το worlds apart και τον δρόμο που πήρανε στην πορεία. Το Signs θα φέρει άλλη μια καινοτομία , το πρώτο video clip των Deus το Love Song. Όχι γιατί θα το έπαιζε κάποιο κανάλι αλλά μάλλον περισσότερο σαν δώρο στους αμετανόητους οπαδούς της μπάντας.
Η συνέχεια δεν κρύβει εκπλήξεις (αυτή θα μπορούσε να είναι η τρίτη περίοδος). Τα πράγματα συμβαίνουν όπως έχω ήδη περιγράψει και δεν θέλω να κουράσω γράφοντας τα ίδια. Ένα EP ένα LP και ένα 7”.
Το Time Expires EP του 2007 και το The Sound of Liberation LP του 2013 δεν θα προσθέσουν κάτι στον μύθο των Deus. Δεν είναι άσχημα άλμπουμ αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να τα συγκρίνω με τις δουλειές της πρώτης περιόδου. Αν όλα αυτά τα χρόνια ο Σταύρος είχε βελτιώσει τα φωνητικά του θα ήταν ένα σκαλί πιο πάνω.
Το 7” είναι άλλη ιστορία , διασκευάζουν το θρυλικό τραγούδι των Γενιά του Χάος Μπαστορδοκρατία και το 38mm των Αδιέξοδο. Εξαιρετικές διασκευές που μας ξύπνησαν αναμνήσεις. Όσες αναμνήσεις μας ξύπνησε κι η συναυλία των Deus που τα πρωτάκουσα στο Αν club για τα 20 χρόνια της μπάντας, όταν μαζεύτηκαν όλοι όσοι έχουν βρεθεί έστω και για λίγο στους Deus, για να παίξουν τραγούδια από όλους τους δίσκους ( μας συγκινήσατε βρε παλιόπαιδα!).
Από το '13 μέχρι σήμερα οι Deus δισκογραφικά δεν έχουν κάνει κάτι, χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα. Οι Deus όλα αυτά τα χρόνια σφυρηλάτησαν ένα χαρακτήρα με συνέπεια και σεβασμό στις ιδέες τους, τη δράση τους , τους οπαδούς τους και τους εαυτούς τους. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η μπάντα έχει μια ισχυρή fan base που ανανεώνεται διαρκώς. Κλείνοντας να πω ότι η μουσική πολλές φορές είναι εμπειρία , έτσι κι εγώ ίσως δίνω περισσότερη αξία στους DxM από όση θα έδινε κάποιος άλλος. Ο λόγος , η εμπειρία που περιγράφω σε αυτό το άρθρο! Τους DxM τους γνώρισα και τους έζησα σε μια εποχή που αυτή τη στιγμή την βλέπω με ρομαντισμό και δεν ξέρω πόσοι το αντιλαμβάνονται αυτό.
Οι Deus είναι πλέον καταξιωμένοι στο rock κοινό , θεωρούνται ένα εκ των κορυφαίων συγκροτημάτων της ανεξάρτητης σκηνής και οι συναυλίες τους είναι θρυλικές! Το έλεγα και θα μαλλιάσει η γλώσσα μου να το επαναλαμβάνω , ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΩΝ DEUS X MACHINA ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Το κοινό τρελαίνεται σε κάθε νότα , τραγουδάει, χορεύει, χτυπιέται, κορμιά αιωρούνται , τραγούδια δυναμίτες,σε κάθε συναυλία τους γκρεμίζουν το club που τους φιλοξενεί! Η απόλυτη live μπάντα!
Η επόμενη κυκλοφορία έρχεται με κεκτημένη ταχύτητα το '97 κι είναι ένα ep. Το Deferent? συνεχίζει την παράδοση που δημιούργησαν με το Worlds Apart. Μπορεί να μην πιάνει σε ποιότητα της προηγούμενες κυκλοφορίες αλλά είναι πολύ αξιόλογο. Δυνατό ,γκαζιάρικο , τέσσερα τραγούδια , τέσσερεις δυναμίτες!
Παρά την επιτυχία της μπάντας, η επόμενη δουλειά τους θα καθυστερήσει 6 χρόνια. Το Signs προσπαθεί να εμπλουτίσει των ήχο τους με κάποια πιο μοντέρνα στοιχεία. Τα χρόνια έχουν περάσει ,οι Deus έχουν αλλάξει, το Signs αν και αξιοπρεπέστατο δεν μπορεί να συγκριθεί με παλιότερες κυκλοφορίες. Βέβαια η μαγκιά των Deus είναι ότι συνεχώς προσελκύουν νέο κοινό και ίσως το νεότερο κοινό να εκτιμάει τα νέα τους album περισσότερο από εμάς. Δεν είναι κρυφό, ούτε παράξενο ότι υπάρχει κοινό που λάτρεψε το motorpsyco και χαλάστηκε με το worlds apart και τον δρόμο που πήρανε στην πορεία. Το Signs θα φέρει άλλη μια καινοτομία , το πρώτο video clip των Deus το Love Song. Όχι γιατί θα το έπαιζε κάποιο κανάλι αλλά μάλλον περισσότερο σαν δώρο στους αμετανόητους οπαδούς της μπάντας.
Το Time Expires EP του 2007 και το The Sound of Liberation LP του 2013 δεν θα προσθέσουν κάτι στον μύθο των Deus. Δεν είναι άσχημα άλμπουμ αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να τα συγκρίνω με τις δουλειές της πρώτης περιόδου. Αν όλα αυτά τα χρόνια ο Σταύρος είχε βελτιώσει τα φωνητικά του θα ήταν ένα σκαλί πιο πάνω.
Το 7” είναι άλλη ιστορία , διασκευάζουν το θρυλικό τραγούδι των Γενιά του Χάος Μπαστορδοκρατία και το 38mm των Αδιέξοδο. Εξαιρετικές διασκευές που μας ξύπνησαν αναμνήσεις. Όσες αναμνήσεις μας ξύπνησε κι η συναυλία των Deus που τα πρωτάκουσα στο Αν club για τα 20 χρόνια της μπάντας, όταν μαζεύτηκαν όλοι όσοι έχουν βρεθεί έστω και για λίγο στους Deus, για να παίξουν τραγούδια από όλους τους δίσκους ( μας συγκινήσατε βρε παλιόπαιδα!).
Από το '13 μέχρι σήμερα οι Deus δισκογραφικά δεν έχουν κάνει κάτι, χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα. Οι Deus όλα αυτά τα χρόνια σφυρηλάτησαν ένα χαρακτήρα με συνέπεια και σεβασμό στις ιδέες τους, τη δράση τους , τους οπαδούς τους και τους εαυτούς τους. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η μπάντα έχει μια ισχυρή fan base που ανανεώνεται διαρκώς. Κλείνοντας να πω ότι η μουσική πολλές φορές είναι εμπειρία , έτσι κι εγώ ίσως δίνω περισσότερη αξία στους DxM από όση θα έδινε κάποιος άλλος. Ο λόγος , η εμπειρία που περιγράφω σε αυτό το άρθρο! Τους DxM τους γνώρισα και τους έζησα σε μια εποχή που αυτή τη στιγμή την βλέπω με ρομαντισμό και δεν ξέρω πόσοι το αντιλαμβάνονται αυτό.
Οποιος βρεθηκε στο reunion στο ΑΝ CLUB ακομα το θυμαται. Φοβερη εμπειρια κ ωραια δωρακια απ'την jack daniels.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ελληνικες μπαντες σιγουρα υστερουν σε θεματα badget κ προωθησης ειδικα στις αρχες τους, σε σχεση με εξωτερικο. Γιαυτο κ μονο αξιζει να τις υμνουμε λιγο παραπανω απο οτι ενδεχομενος να αξιζουν.
Απο' κει κ επειτα υπαρχουν κ τα προσωπικα γουστα-αποψεις του καθενος.
Συγχαρητηρια για το ολοκληρωμενο πλεον αρθρο κουμπαρε.
Keep teaching(us)
Σύμφωνο απόλυτα κουμπάρε!
ΑπάντησηΔιαγραφή