Tomahawk : Tonic Immobility

Τι παλικάρι είναι αυτός ο Patton ρε παιδιά! Ησυχία δεν έχει! Ότι project έχει κάνει κατά καιρούς το ανέστησε τον τελευταίο καρό. Faith no More, Mr Bungle, Tomahawk να περιμένουμε και Phantomas του χρόνου; Έχει και τη δική του δισκογραφική πλέον και πυροβολεί κατά ριπάς. Κι όλα αυτά δίνοντας την εντύπωση ότι θα περιοριστεί , έστω για λίγο καιρό , στους Dead Cross. Πολλούς πιστεύω ότι τους ξένισε το The Raging Wrath of the Easter Bunny Demo αλλά δεν πειράζει , θα τους αποζημιώσει το Tonic Immobility, το οποίο είναι ότι πιο κοντινό σε Faith no More έχει κάνει  τον τελευταίο καιρό. Για να προλάβω τα κακά σχόλια, επαναλαμβάνω, ότι πιο κοντινό. Και βέβαια αφού έχουμε να κάνουμε με τον Patton , περιμένουμε ότι ο δίσκος θα έχει πολλούς πειραματισμούς και φυσικά έχει,, μερικούς τουλάχιστον. Ο δικός ξεκινάει αρκετά δυνατά κι αμέσως γίνεται αντιληπτό ότι κάτι καλό θα ακούσεις. Η συνέχεια γίνεται λίγο διαφορετική. Τα τραγούδια ηρεμούν, γίνονται πιο μελωδικά και μια παράξενη ατμόσφαιρα συμπληρώνει τον ήχο, αλλά πάντα υπάρχει ένα ξέσπασμα. Και φτάνουμε στο τέλος. Τα τρία τελευταία τραγούδια είναι τα πιο πειραματικά τραγούδια του δίσκου. Ξεκινώντας από το σχεδόν Cave- ιστικής αίσθησης Sidewinder, το Recoil με τα reggae στοιχεία και το Dog Eat Dog που τουλάχιστον στα αυτιά μου ακούγεται ότι δεν πολύ ταιριάζει σε αυτόν τον δίσκο. Τελικά το αποτέλεσμα είναι απολαυστικά αλλά αγαπητέ Mike μια συμβουλή ,το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός!